لیزیک (LASIK)
تاریخچه:
در سال 1991 دکتر یوناس پالیکاریس در هراکلیون کرت (یونان) اولین کسی بود که با استفاده از دستگاه میکروکراتوم لایه نازکی از قرنیه را برداشت و سپس با استفاده از لیزر اکسایمر بخشی از بافت قرنیه را تراش داد. با ابداع لیزیک این عمل به سرعت عمومیت یافت و در بسیاری از مراکز جایگزین سایر روشها مانند RK (برش قرنیه) و PRK (لیزر) گردید، گرچه امروزه این روش ها هر کدام کاربردهای خاص خود را نیز دارند.
|
|
|
مرحله اول: |
مرحله دوم: |
مرحله سوم: |
تکنیک عمل:
در عمل لیزیک دو عمل با هم ترکیب میشوند تا عیب انکساری اصلاح شود. نخست با استفاده از یک وسیله اتوماتیک بنام میکروکراتوم لایه نازکی از قرنیه برداشته میشود. وجود این لایه نازک اجازه بهبود سریع دید و کاهش ناراحتیهای پس از عمل را میدهد. امروزه از انواعی از لیزر جهت برداشتن این لایه هم استفاده می شود.
سپس با استفاده از لیزر اکسایمر که با کنترل کامپیوتر صورت میگیرد قرنیه تراش داده میشود و به این ترتیب عیب انکساری اصلاح میگردد. لیزر اکسایمر از جنس نور ماورای بنفش میباشد و همان لیزری است که در عمل پی.آر.کی (لیزر) مورد استفاده قرار میگیرد. لایه نازک محافظ پس از تراش قرنیه به جای اولیه خود باز گردانده شده، بدون اینکه نیاز به بخیه باشد پس از چند دقیقه در محل خود چسبیده و محکم میشود، بنابراین به پانسمان هم نیازی نیست.
کل زمان این عمل برای هر چشم کمتر از 10 دقیقه میباشد و بیمار ضمن عمل احساس درد نمیکند. بهبود دید سریع بوده و با درد کم یا بدون درد همراه میباشد. قطرههای چشمی پس از عمل فقط برای یک هفته استفاده میشود. لیزیک یک روش موثر برای اصلاح نزدیک بینیهای متوسط و شدید است. از نظر کارایی میتوان لیزیک را موفقترین روش اصلاح عیب انکساری دانست. همچنین آستیگماتیسمهای همراه با نزدیکبینی نیز با این روش اصلاح میگردند. این عمل برای درمان دوربینی و آستیگماتیسم همراه با آن کاربرد دارد. میزان موفقیت در این نوع عیب انکساری کمتر میباشد.
نتایج:
تقریبا هرکسی که تحت عمل جراحی قرار میگیرد میخواهد بداند که شانس بدست آوردن نتیجه رضایت بخش چقدر است. برای نزدیکبینی کم و متوسط (تا 7- دیوپتر) در حدود 95% بیماران دید بدون عینک 10/5 تا 10/6 یا بیشتر را به دست میآوردند و 85% شانس دید بدون عینک 10/8 تا 10/9 یا بهتر را دارند. این بدان معناست که وابستگی افراد به میزان بسیار بالایی به عینک کم شده اما ممکن است برای انجام کارهای دقیقتر چشمی مانند رانندگی، علیالخصوص در شب به یک عینک با شماره کم نیاز داشته باشند.
برای میوپی بالا (بالای 7- دیوپتر) در حدود 85% بیماران دید بدون عینک10/5 تا 10/6 یا بهتر و70% دید بدون عینک 10/8 تا 10/9 یا بهتر بدست می آورند.
مزایا:
معایب:
عوارض:
همانند هر روش جراحی در لیزیک نیز عوارضی ممکن است ایجاد شود که شامل تصحیح کمتر از حد، تصحیح بیش از حد و کاهش بهترین دید میباشند. تصحیح کمتر از حد هنگامی ایجاد میشود که بافت کافی برای اصلاح کامل دید برداشته نشود و تصحیح بیش از حد وقتی اتفاق می افتد که بافت بیشتری برداشت شده است. تصحیح کمتر از حد را میتوان در عمل جراحی مجدد اصلاح کرد ولی درمان تصحیح بیش از حد مشکلتر میباشد. در هنگام برداشتن لایه نازک از قرنیه توسط میکروکراتوم ممکن است مشکلاتی ایجاد شود که شامل عدم توانایی در ایجاد لایه به اندازه، ضخامت و یا شکل مناسب، جابجایی لایه پس از عمل و عفونت میباشد. به جز عفونت سایر عوارض لایه معمولا بدون اینکه برای دید بیمار مشکلی ایجاد کنند درمان میشوند. احتمال عفونت یک در 5 هزار است که بسیار کمتر از میزان وقوع آن در لنزهای تماسی میباشد و بر خلاف آن که در تمام مدت استفاده از لنز تماسی چشم در معرض عفونت قرار دارد در این عمل احتمال وقوع آن محدود به همان 1 تا 4 هفته نخست بعد از عمل میگردد.
اگرچه پس از عمل، عیب انکساری اصلاح میشود و دید خوبی بدست میآید، اما بعضی بیماران بعد از عمل لیزیک یک یا چند مورد از عوارض زیر را کم و بیش تجربه میکنند.
در 4 تا 6 هفته نخست بعد از عمل کیفیت دید علی الخصوص دید نزدیک افت میکند که به تدریج و بصورت خود بخودی بهبود مییابد. مشکلات دید نزدیک در افرادی که در سنین پیرچشمی قرار دارند و تحت عمل قرار میگیرند بیشتر نمود دارد و همانطور که قبلا اشاره گردید، این افراد پس از عمل نیاز به عینک مطالعه خواهند داشت.